نی اگر قشنگ نوازی تو بگیر و با دهن زن/ نه نهش به درب مقعد نه بکش بگند سرا را

هودر ای همای زحمت تو چه آفتی وبا* را/ که به ما جفا فکندی همه با وب آشنا را

تو اگر که وبشناسی همه در وب هودر بین/ به هودر شناختم من به خدا قسم گل آرا

به خدا که در دو عالم* اثر از شما نماند/ چوحسین گرفته باشد سر چاه، مسترا(ح) را

مگر ای بساط زحمت تو روی به سوی ظلمت/ به فشار قبر نیارزد همه عالمت گل آرا
* * * * * * *

برو ای حسین پر کین در خانه کسی زن/ نه که از آخوند پرستی گیر ده به سازگارا

نی اگر قشنگ نوازی تو بگیر و با دهن زن/ نه نهش به درب مقعد نه بکش بگند سرا را*

بجز از حسین که آرد پسری بمثل حمزه/ که بنفع ظلم و ظالم دِرَد* پرده حیا را

چو وطن تو دوست داری مکش عربده به عالم/ نه بزن ز نامرادی شیرزن مبارزا را
من اگر بنقد کشیدم تو حسین و آن گل آرا/ نه آخوند طلب کنم من نه پاسپورت آمریکا را

ز نوای مرغ یا حق بشنو چنین که گفتم/ خشم دل بشعر گفتم گل حسین حمزه آرا

********************

وبا را*: وبها، جمع وب

دوعالم*: در اینجا عالم مجازی و حقیقی
سرا را*: کنایه از سرای وب، اینترنت

دِرَد*: بدرد، ازفعل دریدن